Didżej lub DJ (ang. Disc Jockey – Dee Jay) – osoba grająca muzykę na dyskotekach, najczęściej przy pomocy gramofonów. Osoba prowadząca dyskoteki przy pomocy sprzętu didżejskiego (obecnie najpopularniejszy zestaw to 2 odtwarzacze płyt CD lub/i 2 gramofony oraz mikser). Praca didżeja polega na miksowaniu piosenek, czyli najczęściej na likwidowaniu wyraźnych przejść między piosenkami.

Pojęcie Disc Jockey zostało po raz pierwszy użyte 1935 roku przez Waltera Winchella gdy opisywał Martina Blocka, pierwszego radiowca który w oczach społeczeństwa uzyskał status gwiazdy.[1]

W największym uproszczeniu, jest to osoba spędzająca czas na poszukiwaniu coraz to nowszych wydawnictw muzycznych (głównie na płytach winylowych) i puszczająca następnie owe płyty/utwory słuchaczom w specyficznej kolejności, która podtrzymuje atmosferę napięcia i podekscytowania na parkiecie, nie powodując znużenia muzyką. Nie są wykorzystywane jedynie płyty muzyczne – często korzysta się z płyt zawierających sam dźwięk czy głos, np. stare czytanki, audio-lekcje czy wersje a cappella znanych utworów.

Kluczowe zdolności didżeja to umiejętność dobierania odpowiedniego repertuaru, płynne przechodzenie między utworami (miksowanie), wyczucie rytmu, zdolność trzymania w napięciu oraz możność poprawnego odczytywania panującego na parkiecie nastroju. Wykorzystywane narzędzia – "decki" (slangowe określenie na gramofony lub specjalne odtwarzacze płyt CD).